چکیده
از زماني كه به تدريس درس تاريخ‌ پرداختم، متوجه عدم علاقه و توجه برخي از دانش‌آموزان به كلاس شده‌ام؛ كه از درس، كتاب و معلم گريزان و بيشتر سعي دارند كه خودشان بصورت مستقل و بدون اتكا به معلم درس را فرا بگيرند. اين وضعيت چندان براي من و كلاس خوش آيند نبود بنابراين تصميم گرفتم تا آنجا كه مي‌توانم وضعيت نامطلوب را دچار تغيير و تحول نموده و كلاسم را از هر لحاظ داراي شور و نشاط كافي نمايم.
نتيجه‌اي كه در نهايت پس از به كار بردن راه حل‌هاي مختلف براي اينجانب عايد شده، شور و نشاط و علاقه به درس، همراه با فعاليت دانش‌آموزان در كلاس بوده است. كه اين مسئله برايم ارزش زيادي داشته است.
از ديگر مواردي كه بايد به آن اشاره شود كسب موفقيت دانش‌آموزان در آزمونهاي مستمر و پاياني بود.
شركت همگي دانش‌آموزان به صورت داوطلبانه در پرسش‌هاي كلاسي، انجام برخي تكاليف محوله و رقابت سالم در بين آنها از ديگر مواردي است كه از كنار آن نمي‌توان به سادگي گذشت.
در نشست‌ها و گفتگوهايي كه با همكاران مختلف داشته‌ام، در استفاده از راه‌حل‌هاي مذكور، بيشتر تشويق مي‌شدم.
مقدمه:
تاريخ هر ملتي، نمادي از هويت آنان است كه در شكل‌گيري شخصيت و هويت جوانانش، نقش اساسي خواهد داشت. تاريخ يكي از مهمترين و بهترين مآخذ تعليم و تربيت براي انسانهاست و همانطور كه گفته شده «هيچ قسمتي از فرهنگ يك جامعه به اندازه‌ي تاريخ در هويت بخشي موثر نيست».۱
اين مسئله تنها با آموزش درست تاريخ ميسر مي‌شود. و در اين راه بايد دانش‌آموزان را به گونه‌اي جذب درس تاريخ و فلسفه‌ي حاكم بر آن كرد كه بعد از پايان درس، آنان خود به دنبال چرايي مسائل بروند و به غور و تحقيق در امور بپردازند.
در ارائه‌ي درس تاريخ، چه به صورت سنتي و يا شكل نوين آن، بايد روحيه‌ي كنجكاوي، حقيقت‌جويي و دنبال كردن دلايل، علت‌ها و نتايج تاريخي و نقش آنها را در زندگي حال و آينده‌ي دانش‌آموزان ايجاد كنيم؛ و كاربرد

شامل۱۹صفحه