چکیده

ژئومورفولوژي در مقياس وسيع با فعاليت هاي انسانها و مسائل مربوط به آن مرتبط است عواملي كه باعث ايجاد تحولات ژئومورفولوژيكي مي شوند هم مي تواند طبيعي باشد وهم انساني. يكي از تحولات ژئومورفولوژيكي كه بيشتر به چشم مي خورد فرسايش است كه مي تواند بر اثر عوامل مختلف بوجود آيد. مهمترين عوامل موثر در شرايط كنوني در اكثر حوضه هاي ايران عبارتند از عوامل فرسايندگي، فرسايش پذيري ، شيب وتوپوگرافي زمين، وضعيت پوشش گياهي و نحوه مديريت و بهره برداري از اراضي.

با توجه به عنوان پايان نامه كه بررسي عوامل آنتروپوژنيك بر تحولات  ژئومورفولوژيكي حوضه آبريز است هدف نشان دادن ميزان تاثير عوامل آنتروپوژني بر  تحولات ژئومورفولوژيكي است كه انسان ها بخاطر فعاليت خود در كشاورزي(توسعه بي رويه اراضي ديم و قطع بي رويه درختان )و دامداري ( چراي بيش از حد مراتع ) از عوامل بسيار موثر در فرسايش محسوب مي شوند.

در حوضه آبريز مورد مطالعه علاوه بر عوامل ياد شده عواملي كه باعث فرسايش توسط انسان مي شوند عبارتند از تبديل اراضي مرتعي به اراضي ديم و تغيير كاربري اراضي، شخم تپه ماهورها ، مداخله در مجاري طبيعي، اجراي شخم در جهت شيب در اراضي ديم زار ، سيلابها ، ريشه كن كردن بوته ها، عدم رعايت تناوب زراعي كه منجر به كاهش حاصلخيزي خاك وتخريب ساختمان آن مي شود. از طرفي اجراي طرح‌هاي مختلف شامل طرح هاي بيولوژيكي( نهال كاري، بذر پاشي، كپه كاري، اصلاح مراتع، كنترل مرتع و دام و …)و طرح هاي مكانيكي( تراس بندي، بانكت بندي و …)و طرح هاي مديريتي نقش مهمي را در تثبيت و كنترل فرآيندهاي ژئومورفولوژيكي دارند.