٢

مقدمه

يكي از مسائلي كه در مكانهاي حساس مانند بانكها، پايگاههاي اطلاعاتي و غيره مطرح است مسئله

نحوه نگهداري رمزها و كليد هاي دسترسي و همچنين دسترسي به اين مكانها و اطلاعات مي باشد. اگر

اين اطلاعات بصورت يكجا و در نزد يك فرد يا دستگاه خاص قرار داده شود ضريب امنيتي به دلايل

مختلف كاهش مي يابد. يكي از اين دلايل امكان مصالحه فرد نگهدارنده رمز با دشمن و فاش ساختن رمز

دسترسي به اطلاعات، منابع و يا وسائل حساس و يا دسترسي دشمن به دستگاه نگهدارنده رمز مي باشد.

دلايل ديگر اينكه در صورتي كه رمز به هر علت حضور نداشته باشد و يا دستگاه نگهدارنده رمز از كار

بيفتد، امكان دسترسي از بين خواهد رفت.

بطور كلي در دنياي امروز راه اندازي يك سيستم، از كار انداختن آن و يا امكان دسترسي به اطلاعات و

منابع حساس نبايد متكيي به يك فرد و يا دستگاه خاص باشد. بهمين علت به اشتراك گذاري رمز و كليد

دسترسي بسيار ضروري مي باشد.

مطمئنا به اشتراك گذاري رمز و يا كليد دسترسي به صورت مكانيكي و فيزيكي از زمانهاي بسيار دور

متداول بوده و مي باشد. مانند تقسيم كردن نقشه گنج بين چندين نفر در گذشته و يا صندوقهاي امانات

در سال ?۲? بانكها در حال حاضر كه داراي دو كليد و يا بيشتر هستند. اما بصورت تئوري اولين بار شامير

۱۹۷۹ اين مسئله را مطرح و راه حلي براي آن ارائه كرد. او طرح خود را طرح آستانه اي ناميد. پس از او

طرحهاي ديگري نظير طرحهاي هندسي، فعال، پيوسته و… توسط افراد مختلف ارائه گرديد و همچنين

مشكلاتي كه طرحهاي به اشتراك گذاري با آن روبرو هستند نظير تقلب در به اشتراك گذاري توسط

شراكاء و راه حلهاي آن مطرح شده است.