١

چكيده:

۱ در آينده ، امكان پرواز آزاد ۲ بدون خلبان ، كه در آن هواپيما (ATM) مديريت ترافيك هوايي

مسير، سرعت و ارتفاع بهينه خود را انتخاب مي كند ، مهيا مي سازد. ساختار كنترلي حاصل، سيستم

هايبريد است كه وقايع گسسته و ديناميك هاي زمان پيوسته را در هم مي آميزد. در اين سمينار روشي

براي مدل سازي و كنترل پروازهاي چند تايي از نقطه نظر كنترلر ترافيك هوايي بررسي و توصيف شده

است. اين روش، هواپيما و مانور را به صورت سيستم كنترل هايبريد مدل كرده و ميزان امنيت پرواز را

براي هر هواپيما محاسبه مي كند، به طوري كه هر هواپيما به طور جداگانه و حتي در حضور عدم

قطعيت عملكرد هواپيماي ديگر، امنيت داشته باشد. مدل حاصل شامل پروازهاي عديده اي مي شود كه

در هر كدام ديناميك هواپيما ، مسير پرواز و كنترل پرواز متفاوت مي باشد . از آن جايي كه حركت

هواپيما تحت تأثير عامل باد مي باشد ، كه آن را به صورت متغير تصادفي مدل مي كنيم، اين مدل چند

عاملي ، هايبريد و تصادفي مي باشد. مثال هاي مانور، استفاده از تغيير سرعت و جهت هواپيما در اين جا

به جزئيات توضيح داده شده است.

در فصل اول، مقدمه اي بر شيوه كنترل ترافيك هوايي سنتي ارائه مي گردد . در فصل دوم، دو

نوع مدل سازي هايبريد براي كنترل ترافيك هوايي توصيف شده است؛ نوع اول، مدل هايبريد تصادفي و

نوع دوم، مدل هايبريد اتوماتا است. در فصل سوم، كنترل هايبريد ترافيك هوايي با استفاده از روش

كنترل غير متمركز و در نهايت در فصل چهارم، روش محاسبه ميزان امنيت پرواز توصيف شده ودر انتها

به زمينه هاي تحقيقاتي مرتبط با آن اشاره خواهد شد.