قابل نتيجه آنكه:
بازتاب هاي روحي فرد از جسم خود متأثر از عوامل بيروني (مردم و اجتماع) و عوامل دروني (احساسات و تفكر) مي‌باشد.
تصورات منفي نظير ناكارآمدي، وابستگي و … كه ديگران نسبت به شخص دارند تصوير ذهني او را متزلزل مي‌نمايد كه از نظر اجتماعي مي‌تواند نقش مخربي داشته باشد. به طوري كه نمي‌تواند با اجتماع ارتباط صحيح برقرار سازد.
از سوي ديگر اگر شخصي تصوير بدي از عملكرد بدن خود، از رفتار و اخلاق خود داشته باشد، كاستي‌هاي جسمي و رواني خود را بزرگ مي‌انگارد. و بر اساس تصويري كه از جسم خود دارد، عمل مي‌كند و دنيا را غم‌انگيز مي‌شمارد كه به تدريج اين تصور باعث مي‌گردد كه وي خويش را از اجتماع و سايرين جدا و منزوي فرض نمايد.

۳-۲ تأثير جسم بر روان و پيري اجتماعي
در راستاي تأثيرات جنبه‌هاي بدني بر ابعاد روان شناختي، تحقيقات انجام شده نشان مي‌دهد كه كوچك ترين تغييري در رابطه با بدن هر فرد مي‌تواند تغييرات فاحش را در ادراك وي از جهان خارج ايجاد كند (تبيرگ كمال جن –۱۹۷۹)در واقع انسان همانگونه كه جهان را مي‌بيند همان گونه نيز عكس‌العمل نشان مي‌دهد. همين طور همان گونه كه خود را مي‌بيند بر اساس همان ديدگاه از خويشتن نيز عمل مي‌كند. در اينجا اهميت شخصيت قبل از حادثه و بيماري و صدمه جسمي و رواني مشخص مي‌شود. اگر انسان صبور، معنوي، علاقه‌مند به تعالي، دانش‌آموختن، خودسازي، خودشناسي و انساني رفتار كردن بوده، پيش‌بيني شخصيت بهتري را براي بعد از دوران آسيب مي‌توان داشت از آنجا كه در مورد جانبازان به طور متوسط و حداقل لازم سن براي اعزام به جبهه ۱۶ سال بوده مي‌توان انتظار داشت كه به طور ميانگين هر فردي ۲۰ سال زندگي عادي داشته است. با تمام خصوصياتي كه مردم جامعه با آن سر مي‌كنند و آسيب بعد از ۲۰ سال تجربه زندگي كردن اتفاق افتاده در نتيجه روند زندگي را دگرگون ساخته است. خصوصاً اينكه اگر فرد انتظار ضايعه را نداشته باشد شدت اختلال شخصيتي افزايش پيدا مي‌كند اگر فردي مدتها در جبهه بوده و هنگام مرخصي در شهر دچار معلوليت شود طبيعتاً دچار افسردگي شديدي خواهد شد تا فردي كه به طور مادرزادي يا بعد از سن ۵ سالگي دچار معلوليت (از نوع حوادث و عوارض) بدني شده است. (اسلامي نسب،(۱۳۷۲)/ صص: ۱۹۸-۱۸۸) پس بنابراينكه بحران معلوليت در چه مرحله‌اي از سن رشد يا ميانسالي يا كهولت روي دهد واكنش‌هاي متفاوتي قابل انتظار است. ميانگين سني بروز معلوليت در رزمندگان ايراني بين ۳۰-۲۰ سالگي است و اين در حالي ست كه بحران در اين سن عواقب بسيار بد و شديدتري دارد. (همان منبع/ ص: ۳۵۶)
شامل۳۷۵صفحه