چكيده

با افزايش مصرف انرژي الكتريكي ، سيستم هاي قدرت نياز به گسترش پيدا كرده و در عين حال

بايد بتوانند انرژي مورد نياز مصرف كنندگان را بطور مطمئن در بيشتر اوقات تامين نمايند. عناصر سيستم

قدرت شامل واحد هاي توليد، خطوط انتقال انرژي، ترانسفورماتورهاي قدرت، مدار شكن ها، كليدها ، مقره

ها، هادي ها و غيره ممكن است در شرايط كار عادي سيستم خراب شوند . خراب شدن عناصر سيستم

قدرت تصادفي مي باشد و در صورتيكه يك عنصر سيستم خراب شود ، طبيعي است كه ميزان باري كه

سيستم افزايش يافته كه (LOLP) بايستي تامين گردد مي تواند كاهش يابد و در نتيجه احتمال قطع بار ۱

اين بيانگر افزايش خاموشي ها در سيستم است . از طرفي از دست دادن يك واحد توليدي يا يك خط انتقال

به سبب خرابي آن باعث مي شود كه شرايط كار عادي سيستم به خطر افتاده و مثلاًسيستم با افت ولتاژ و

افت فركانس مواجه شود كه اين خود باعث مشكلات ديگري خواهد شد و ممكن است كه از نقطه نظر بهره

برداري غير قابل قبول باشد . بدين جهت لازم مي آيد كه عناصر سيستم قدرت را با برنامه ريزي مشخص

تعمير و نگهداري نمود . مسئله تعمير و نگهداري يك مسئله بهينه سازي با محدوديت اس ت و مفاهيمي از

قبيل ترتيب تعمير دستگاههاي مختلف ، طول مدت هر تعمير ، هزينه هاي مطرح درهرتعمير وتاثير

دستگاههاي تحت تعمير در عدم تامين بار و غيره مورد توجه مي باشند . براي اين منظور بايد تاثير تعمير و

نگهداري واحد ها در تامين مطمئن بار با هزينه كمتري بررسي شود . در اين سمينار ضمن بررسي روشهاي

مختلف برنامه ريزي تعميرات ، كاربرد برنامه ريزي ديناميكي در تعميرات نيروگاهها بطور ويژه مورد مطالعه

قرار گرفته است .