چكيده
امروز، در نقاط مختلف دنيا، افراد زيادي از اختلالات اجتماعي رنج مي‌برند و بيماري‌هايي چون افسردگي، اضطراب، پرخاشگري همچون بيماري سرماخوردگي روز به روز شايع‌تر گشته، سلامت اجتماعي افراد را به خطر افكنده است. اختلالات اجتماعي فرصت زندگي مفيد و سالم را از افراد گرفته و عملكردهاي رفتاري آنان را دگرگون ساخته و زندگي را چون كلافي سردرگم ساخته است و افراد معني زندگي را به درستي درك نمي‌كنند. ازآنجا كه هر معلولي از علتي نشأت مي‌گيرد پس عدم سلامت اجتماعي نيز داراي علت يا عللي مي‌باشد و از طرفي پيشگيري از بيماري مقدم بر درمان است. نتايج اين تحقيق گوياي اين مطلب است كه:
۱-  بين سن دانش‌آموز و پرخاشگري رابطه معني‌داري وجود دارد.
۲-   بين شغل والدين و پرخاشگري رابطه معني‌داري وجود ندارد.
۳-  بين تحصيلات والدين و پرخاشگري فرزندان همبستگي معني‌داري وجود ندارد.
۴- همچنين بين سن والدين و پرخاشگري فرزندان، بين جمعيت خانواده و افسردگي
فرزندان و بين فقدان والدين و پرخاشگري رابطه معني‌داري وجود ندارد.
۵- بين موقعيت تحصيلي دانش‌آموز و پرخاشگري رابطه معني‌داري وجود دارد.
شامل۲۸صفحه