چکيده
يکی از مهمترين سبزيجات برگی که در جهان به مصرف تغذيه انسان می رسد اسفناج است. اسفناج گياهی است بومی
ايران که در حدود ۲۰۰۰ سال قبل در ايران کشت می شده است. کمبود عناصر ريز مغذی بويژه روی در اغلب خاکهای
ايران شيوع فراوانی دارد، بنابراين تامين عناصر ريزمغذی به خصوص روی برای محصولات زراعی از اهميت ويژه ای
برخوردار است. اين تحقيق به منظور بررسی اثرات محلول پاشی روی بر شاخص های رشد و عملکرد سه رقم اسفناج
در سال زراعی ۱۳۸۶ در منطقه کهنه کن بجنورد، به صورت آزمايش فاکتوريل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با
۳ تکرار اجرا شد. فاکتور ها شامل سه رقم( ويروفلای،تهرانی و ايرانی) و ريزمغذی روی در دو سطح محلول پاشی و
عدم محلول پاشی بود. نتايج آناليز رشد نشان داد که ريزمغذی روی تاثير معنی داری بر هيچ يک از شاخص های
نداشت. تفاوت بين ارقام از نظر شاخص های رشد معنی دار بود، ولی اثر SLA و RGR، CGR، LAI، TDM
متقابل رقم و ريزمغذی روی بر شاخص های رشد معنی دار نبود. همچنين در بررسی تاثير روی بر عملکرد و برخی از
صفات وابسته مشخص شد که ريزمغذی روی بر صفت عملکرد براساس وزن خشک تاثير گذار بوده است و بر روی
ساير صفات مورفولوژيک تاثير معنی داری نداشت اگرچه در بررسی مقايسه ميانگين اثرات متقابل صفات مورفولوژيک
مشاهده شد که در برخی از صفات، تيمارهای محلول پاشی شده از نظر مقدار عددی نسبت به حالت شاهد برتری
داشتند. به طور کلی نتايج اين آزمايش نشان داد که اگرچه محلول پاشی روی بر سه رقم اسفناج نسبت به حالت شاهد
اختلاف معنی داری را نشان نمی دهد اما در اکثر صفات از نظر مقدار عددی می توان تفاوت بين تيمار محلول پاشی
شده و تيمار شاهد را مشاهده نمود. بدين ترتيب با توجه به نتايج کسب شده رقم ويروفلای همراه با محلول پاشی روی
با عملکرد ۲۱۱۸۰ کيلوگرم در هکتار برای منطقه بجنورد پيشنهاد می شود.