مقاله چگونه توانستم دانش آموزان آموزشگاهم را به بازی و مهارت در تربیت بدنی علاقه مند کنم

شامل ۲۸ صفحه است

مقدمه

ورزش مدارس پس از سال‌ها ركود داشته و نتوانسته است به ماهيت اصلي خود برسد و آنچه در زنگ ورزش ديده مي‌شود چيزي نيست كه به هدف اصلي نزديك باشد و حتي مي‌توان گفت گاهي زنگ ورزش در مدارس قرباني دشواري دروس رياضي‌، علوم و… مي‌شود. در حالي كه براي رشد ورزش قهرماني در كشور توجه به ورزش دانش‌آموزي نوعي الزام و اجبار است و زمان شروع ورزش براي بسياري از رشته‌ها مقطع ابتدايي است اما دانش‌آموزان ابتدايي تا پايه سوم حتي معلم ورزش هم ندارند و نبود امكانات و فضاي ورزشي مدارس هم به مشكلات دامن مي‌زند.

براساس نتايج تحقيقي در ۱۲۰ شهر كشور درصد زيادي از دانش‌آموزان با مشكل قامتي و اندامي مواجهند. نتايج اين پژوهش روي ۱۷۴ هزار و ۱۹۱ دانش‌آموز دختر دوره راهنمايي نشان داد كه ۶۹ درصد آنها ناهنجاري قامتي دارند. در دوره متوسط اين ناهنجاري ۷۲/۴ درصد افزايش مي‌يابد. بين پسران از ۱۷۳ هزار و ۴۹۱ دانش‌آموز پسر دوره راهنمايي، ۵۷/۶ درصد و در متوسطه ۵۸/۵ درصد اختلالات فيزيكي و اسكلتي دارند. ميانگين اين اختلالات در كل دانش‌آموزان كشور حدود ۶۴ درصد برآورد شده است. اين اعداد و ارقام مي‌تواند يك يادآوري جدي براي اهميت دادن به ورزش مدارس باشد. به طور حتم يك دانش‌آموز به موازات تمرين‌هاي خود مي‌تواند مفاهيم درسي را به خوبي ياد گرفته و آنها را در مدت زمان كوتاه‌تري به خاطر بسپارد.