مقدمه :

یکی از مهم­ ترین معضلاتی که در مراکز مشاوره با آن برخورد می­ کنیم، موضوع تکبّر و خودخواهی است. خودخواهی موجب می­ شود تا انسان «نفس خود» را محور اصلی دانسته و برای «دیگران» ارزشی قائل نباشد. انسان خودخواه، با شعار «همه ­ی عالم فدای یک تار موی من!» با دیگران برخورد می ­کند. چنین کسی وقتی بر کسی مسلّط شد، آن ­چنان بی ­رحمانه با او رفتار می­ کند که گویی با دشمن دیرین خود مواجه شده­، و زمانی هم که به دیگران محبّت کند، هدفی جز رسیدن به نفع شخصی و بهره­ بردای از آن ­ها ندارد.

والدین، یکی از مهم­ ترین علّت­ های آلودگی انسان به این رفتار ناصحیح هستند. رفتارهای غلط و آشنا نبودن با شیوه ­های صحیح تربیتی موجب می ­شود تا فرزندانشان به تکبّر و خودمحوری گرایش پیدا کرده، و با رفتار خود، دیگران را آزار دهند. روی همین اساس، والدین وظیفه دارند کودک خود را از خودخواهی و تکبّر دور کرده و با ایثار و فداکاری آشنا سازند.

تربییت دینی کودک . هم اندیشی دینیتوجّه بیش از حدّ به کودک و اعطای امتیازهای نادرست به او موجب می ­شود تا خود را مستحقّ آن­ رفتارها دانسته و گمان کند بر دیگران برتری و شرافت دارد. پس اگر دوست داریم به فرزند خود محبّت کنیم، به گونه­ ای عمل نکنیم که از تعادل رفتاری خارج گردد. برخی از محبّت ­ها قبل از آن­که خدمتی به فرزند باشد، خیانت در حقّ او بوده و موجب می ­شود تا همین والدین، اسیر و گرفتار دستان زیاده­ خواه فرزند خود شوند.