مقدمه

بيماري هاي رواني از بدو پيدايش بشر وجود داشته و هيچ فردي، از هيچ طبقه اقتصادي  اجتماعي

خاصي، در مقابل آن ها مصونيت نداشته و خطري است كه بشر را همواره تهديد مي كند. خوشبختانه نهضت

بهداشت رواني در نيم قرن اخير، افكار غلط و خرافات در مورد اين بيماري ها را كنار گذاشته و نشان داده كه اولا

بيماري هاي رواني، قابل پيشگيري بوده و ثانيا در صورتي كه مانند ساير بيماري ها به موقع تشخيص داده و تحت

درمان قرار گيرند به همان نسبت از مزمن شدن و عوارض آن ها كاسته خواهد شد . در راستاي همين عقيده ,

بهداشت رواني كه جزئي از بهداشت عمومي محسوب مي شود به پيگيري موارد زير مي پردازد :

• افزايش سطح بهداشت رواني از طريق ارتقاء آگاهي هاي جامعه در مورد اين بيماري ها

• شناسايي و تشخيص زودرس اختلالات رواني و درمان آنها

• پيشگيري از عوارض و عود بيماري و توانبخشي بيماران

• پيشگيري از بروز بيماري هاي رواني از طريق پيشگيري و درمان بيماري هاي جسمي.

مقدمه

بيماري هاي رواني از بدو پيدايش بشر وجود داشته و هيچ فردي، از هيچ طبقه اقتصادي  اجتماعي

خاصي، در مقابل آن ها مصونيت نداشته و خطري است كه بشر را همواره تهديد مي كند. خوشبختانه نهضت

بهداشت رواني در نيم قرن اخير، افكار غلط و خرافات در مورد اين بيماري ها را كنار گذاشته و نشان داده كه اولا

بيماري هاي رواني، قابل پيشگيري بوده و ثانيا در صورتي كه مانند ساير بيماري ها به موقع تشخيص داده و تحت

درمان قرار گيرند به همان نسبت از مزمن شدن و عوارض آن ها كاسته خواهد شد . در راستاي همين عقيده ,

بهداشت رواني كه جزئي از بهداشت عمومي محسوب مي شود به پيگيري موارد زير مي پردازد :

• افزايش سطح بهداشت رواني از طريق ارتقاء آگاهي هاي جامعه در مورد اين بيماري ها

• شناسايي و تشخيص زودرس اختلالات رواني و درمان آنها

• پيشگيري از عوارض و عود بيماري و توانبخشي بيماران

• پيشگيري از بروز بيماري هاي رواني از طريق پيشگيري و درمان بيماري هاي جسمي.

مقدمه

بيماري هاي رواني از بدو پيدايش بشر وجود داشته و هيچ فردي، از هيچ طبقه اقتصادي  اجتماعي

خاصي، در مقابل آن ها مصونيت نداشته و خطري است كه بشر را همواره تهديد مي كند. خوشبختانه نهضت

بهداشت رواني در نيم قرن اخير، افكار غلط و خرافات در مورد اين بيماري ها را كنار گذاشته و نشان داده كه اولا

بيماري هاي رواني، قابل پيشگيري بوده و ثانيا در صورتي كه مانند ساير بيماري ها به موقع تشخيص داده و تحت

درمان قرار گيرند به همان نسبت از مزمن شدن و عوارض آن ها كاسته خواهد شد . در راستاي همين عقيده ,

بهداشت رواني كه جزئي از بهداشت عمومي محسوب مي شود به پيگيري موارد زير مي پردازد :

• افزايش سطح بهداشت رواني از طريق ارتقاء آگاهي هاي جامعه در مورد اين بيماري ها

• شناسايي و تشخيص زودرس اختلالات رواني و درمان آنها

• پيشگيري از عوارض و عود بيماري و توانبخشي بيماران

• پيشگيري از بروز بيماري هاي رواني از طريق پيشگيري و درمان بيماري هاي جسمي.

مقدمه

بيماري هاي رواني از بدو پيدايش بشر وجود داشته و هيچ فردي، از هيچ طبقه اقتصادي  اجتماعي

خاصي، در مقابل آن ها مصونيت نداشته و خطري است كه بشر را همواره تهديد مي كند. خوشبختانه نهضت

بهداشت رواني در نيم قرن اخير، افكار غلط و خرافات در مورد اين بيماري ها را كنار گذاشته و نشان داده كه اولا

بيماري هاي رواني، قابل پيشگيري بوده و ثانيا در صورتي كه مانند ساير بيماري ها به موقع تشخيص داده و تحت

درمان قرار گيرند به همان نسبت از مزمن شدن و عوارض آن ها كاسته خواهد شد . در راستاي همين عقيده ,

بهداشت رواني كه جزئي از بهداشت عمومي محسوب مي شود به پيگيري موارد زير مي پردازد :

• افزايش سطح بهداشت رواني از طريق ارتقاء آگاهي هاي جامعه در مورد اين بيماري ها

• شناسايي و تشخيص زودرس اختلالات رواني و درمان آنها

• پيشگيري از عوارض و عود بيماري و توانبخشي بيماران

• پيشگيري از بروز بيماري هاي رواني از طريق پيشگيري و درمان بيماري هاي جسمي.

مقدمه

بيماري هاي رواني از بدو پيدايش بشر وجود داشته و هيچ فردي، از هيچ طبقه اقتصادي  اجتماعي

خاصي، در مقابل آن ها مصونيت نداشته و خطري است كه بشر را همواره تهديد مي كند. خوشبختانه نهضت

بهداشت رواني در نيم قرن اخير، افكار غلط و خرافات در مورد اين بيماري ها را كنار گذاشته و نشان داده كه اولا

بيماري هاي رواني، قابل پيشگيري بوده و ثانيا در صورتي كه مانند ساير بيماري ها به موقع تشخيص داده و تحت

درمان قرار گيرند به همان نسبت از مزمن شدن و عوارض آن ها كاسته خواهد شد . در راستاي همين عقيده ,

بهداشت رواني كه جزئي از بهداشت عمومي محسوب مي شود به پيگيري موارد زير مي پردازد :

• افزايش سطح بهداشت رواني از طريق ارتقاء آگاهي هاي جامعه در مورد اين بيماري ها

• شناسايي و تشخيص زودرس اختلالات رواني و درمان آنها

• پيشگيري از عوارض و عود بيماري و توانبخشي بيماران

• پيشگيري از بروز بيماري هاي رواني از طريق پيشگيري و درمان بيماري هاي جسمي.

مقدمه

بيماري هاي رواني از بدو پيدايش بشر وجود داشته و هيچ فردي، از هيچ طبقه اقتصادي  اجتماعي

خاصي، در مقابل آن ها مصونيت نداشته و خطري است كه بشر را همواره تهديد مي كند. خوشبختانه نهضت

بهداشت رواني در نيم قرن اخير، افكار غلط و خرافات در مورد اين بيماري ها را كنار گذاشته و نشان داده كه اولا

بيماري هاي رواني، قابل پيشگيري بوده و ثانيا در صورتي كه مانند ساير بيماري ها به موقع تشخيص داده و تحت

درمان قرار گيرند به همان نسبت از مزمن شدن و عوارض آن ها كاسته خواهد شد . در راستاي همين عقيده ,

بهداشت رواني كه جزئي از بهداشت عمومي محسوب مي شود به پيگيري موارد زير مي پردازد :

• افزايش سطح بهداشت رواني از طريق ارتقاء آگاهي هاي جامعه در مورد اين بيماري ها

• شناسايي و تشخيص زودرس اختلالات رواني و درمان آنها

• پيشگيري از عوارض و عود بيماري و توانبخشي بيماران

• پيشگيري از بروز بيماري هاي رواني از طريق پيشگيري و درمان بيماري هاي جسمي.

تاريخچه

در حقيقت بهداشت روان را مي توان يكي از قديمي ترين موضوعات به شمار آورد . زيرا بيماري هاي رواني

از زمان هاي قديم وجود داشته , بطوريكه بقراط در حدود ۴۰۰ سال قبل از ميلاد عقيده داشته كه بيماران رواني را

مانند بيماري جسمي بايد درمان كرد . تقريبا از سال ۱۹۳۰ يعني بعد از تشكيل اولين كنگره بين المللي بهداشت

روان بود كه اين رشته بصورت جزئي از علوم پزشكي درآمد و سا زمان هاي روانپزشكي و مراكز پيشگيري در

كشورهاي مترقي يكي بعد از ديگري فعاليت خود را شروع كردند.

در سال ۱۹۳۰ اولين كنگره بين المللي بهداشت روان با شركت نمايندگان پنجاه كشور در واشنگتن

تشكيل شد و مشكلات رواني كشورها و مسائلي از قبيل تاسيس بيمارستان ها , مراكز درمان سرپايي , مراكز

كودكان عقب مانده ذهني و نظاير آن مورد مطالعه قرار گرفت . ولي در ۱۸ سال بعد يعني در سال ۱۹۴۸ در سومين

كنگره بين المللي بهداشت روان كه در لندن تشكيل شد اساس فدراسيون جهاني بهداشت روان بنيان گذاري شد و

در همان سال اين فدراسيون به عضويت رسمي سازمان يونسكو و سازمان جهاني بهداشت درآمد بطوريكه اين

سازمان در ژنو نقش رهبري رسمي فدراسيون جهاني بهداشت روان را به عهده گرفت . از آن تاريخ به بعد هر سال

يك جلسه بين المللي و هر چهار سال يكبار كنگره جهاني تشكيل شده و مي شود . در نتيجه تلاش و كوشش هاي

پيگير روز ۱۸ فروردين مطابق با هفتم آوريل روز جهاني بهداشت اعلام گرديده در سراسر جهان مسائل بهداشتي

كشورها مورد بررسي قرار مي گيرد . ضمنا از مسئولين بهداشتي كشورهاي مختلف خواسته شده تا برنامه هاي

بهداشت رواني را جزو برنامه هاي بهداشت عمومي قرار دهند.

در كشور ا يران نيز عليرغم آنكه از زمان محمدبن زكرياي رازي و بعد , ابوعلي سينا به بيماران رواني

(ديوانگان آن زمان ) توجه داشته و براي آنها از دستورات مختلف دارويي و روش هاي گوناگوني همچون تلقين

استفاده مي كردند , ولي بطور رسمي در سال ۱۳۳۶ برنامه هاي روانشناسي و بهداشت روان از راديوي ايران آغاز شد و در سال ۱۳۳۸ اداره بهداشت رواني در اداره كلّ بهداشت وزارت بهداري وقت، تشكيل گرديد . اگرچه از سال ۱۳۱۹ تدريس روانپزشكي در دانشگاه تهران آغاز شده بود با قبول استراتژي P.H.C  توسط جمهوري اسلامي

ايران و ايجاد شبكه هاي بهداشتي درماني در كشور , موضوع بهداشت روان به منزله جزء نهم خدمات اوليه

بهداشتي پذيرفته شد و در حال حاضر نيز از موضوعات بسيار ضروري در كشور مورد توجه قرار دارد.