دانلود کتاب تاریخ شاهی

م‍ول‍ف‍ی‌ ن‍اش‍ن‍اخ‍ت‍ه‌ در ق‍رن‌ ه‍ف‍ت‍م‌؛ ب‍ه‌اه‍ت‍م‍ام‌ و ت‍ص‍ح‍ی‍ح‌ م‍ح‍م‍داب‍راه‍ی‍م‌ ب‍اس‍ت‍ان‍ی‌ پ‍اری‍زی‌
خان‌نشین قراخِتایی ، قره‌خِتایی یا قراختائیان یا قراختاییان (در بنمایه‌های چینی:西遼 لیائوی باختری )پادشاهی‌ای وابسته به قوم ختایی بود که میان سال‌های ۱۱۲۴ تا ۱۲۱۸ میلادی در آسیای میانه برپا بود.
این دودمان به دست یلو داشی -که رهبر بازماندهٔ دودمان لیائو که از میهن خود در شمال و شمال خاوری چین به آسیای میانه گریخته‌بودند بود- بنیادنهاده‌شد. نایمان‌ها به رهبری کوچلک خان در ۱۲۱۱ میلادی فرمانروایی این امپراتوری را به دست گرفتند و سرانجام این پادشاهی به دست مغول‌ها از میان رفت.

تاریخ شاهی ذکر رویدادهای مربوط به حکومت قراختائیان کرمان در سده‌هفتم‌هجری است. قراختاییان قومی تُرک‌نژاد از آسیای‌میانه، بودند که گروه‌هایی از آن‌ها از سده چهارم و پنجم هجری به بعد، به همراه دیگر قبایل تُرک‌نژاد به مرور درون ایران کوچ کردند.

نویسنده ناشناس تاریخ شاهی در ابتدا از تاریخ کرمان در سده‌های نخست اسلامی و حکومت‌های آریایی‌نژاد حاکم بر ایران مرکزی، همچون بوئیان صحبت رانده، سپس رساله‌ای کوتاه از خواجه‌نصیرالدین‌طوسی در آیین کشورداری و ترجمه فصلی از کتاب کهن جاویدان‌خرد را آورده و پس از آن مفصلا اوضاع و احوال سیاسی، اجتماعی تُرکان قراختایی در کرمان را بازگو کزده است.