چکیده :
درس ادبیات فارسی یکی از مهم ترین دروس دانش آموزان در طی دوران تدریس آن ها می باشد . این درس برای بعضی از دانش آموزان به دلیل داشتن لغاتی فراتر از دانش آن ها و معانی پیچیده و اشعاری که درک آن ها در بعضی موارد سخت و دست نیافتنی برای آن هاست ، از محبوبیت کمی برخوردار است.
من در این کار پژوهشی روش هایی را برای علاقه مند ساری دانش آموزان به این درس شیرین و پر محتوا بررسی می کنم و راهبرد آن ها را مورد بحث قرار می دهم.
از آنجا که می دانید در رویکردهای جدید تعلیم و تربیت عرضه ی اطّلاعات کافی نیست. بلکه روش تدریس دوسویه از اهمّیّت ویژه برخوردار است. نقش اصلی بر عهده ی دانش آموزان گذاشته می¬شود که با مشارکت مستقیم خود به فرآیند یادگیری شکل می¬دهند و شیوه های تفکّر کردن را تمرین می¬کنند. که این عمل به صورت های مختلفی که در این پژوهش شرح داده شده است میسر می گردد.
در نتیجه ی این عمل اقدام پژوهی ، بسیاری از مشکلات و موانع پیشرفتی و علل بی انگیزگی دانش آموزان در درس ادبیّات فارسی را شناسایی و به بهبود آن ها می پردازم.
شامل۱۹صفحه